Νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε με λεωφορείο απο Αntalya με προορισμό τη πόλη Fethiye. Βρίσκεται στο Αιγαίο, περίπου απέναντι απο τή Ρόδο. Είναι μια απο τις αρκετά πολυσύχναστες πόλεις τους καλοκαιρικούς μήνες , λόγω της μαρίνας που φιλοξενεί σκάφη και ιστιοπλοικά. Η πόλη έχει ένα παραλιακό μέτωπο γεμάτο ξενοδοχεία και εστιατόρια αλλα αν ξεφύγεις δυο τρεις δρόμους πιο μέσα δεν είναι και τόσο όμορφη.
Φτάσαμε το μεσημεράκι και κατευθυνθήκαμε με ένα dolmus προς τη παραλία olu deniz , μία απο τις πιο γνωστές παραλίες της χώρας. (πράσινο σημείο σε χάρτη). Η παραλία ενώνεται με μια λίμνη και πραγματικά το τοπίο είναι εντυπωσιακό αλλα απογοητευτηκα βλέπωντας οτι ήταν οργανωμένη με ομπρέλες. Πάντως κάναμε μια βουτίτσα στο δροσερό νεράκι..Απο κεί ξεκινάνε και καραβάκια για τη butterfly valley, μια παραλία μπροστά απο μια κοιλάδα, που κάποτε φαντάζομαι θα ήταν φανταστικό μέρος για μπανιο και κατασκήνωση.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε για να περπατήσουμε σε ένα φαράγγι , το Saklikent Gorge (μωβ σημείο στο χάρτη). Στο φαράγγι μπαίνεις απο μια διαδρομή ψηλότερα απο τη στάθμη του ποταμού και σε περίπου 500 μέτρα βρίσκεσαι σε μια πλατεία με κάποια εστιατόρια... Απο κεί και πέρα αφού περάσεις τα παγωμένα νερά ξεκινάει μια διαδρομή μέσα στο φαράγγι .
Στο φαράγγι περπατάς συνεχώς μες το νερό και τα βράχια, οπότε χρειάζεσαι παπούτσια αδιάβροχα ή σανδάλια ορειβατικά και λίγα ρούχα ή καλύτερα μαγιώ. Βασικά όσο προχωράς τόσο πιο στενή γίνεται η διαδρομή και τα νερά πιο ορμητικά.Επίσης ο κόσμος που περπατά αραιώνει. Σε κάποια σημεία χρειάζεται να βραχείς εντελώς. Εδώ σταματάνε και η φωτογραφίες γιατι η φωτογραφική μπήκε σε πλαστική σακούλα για να γλιτώσει..
Το απόγευμα γυρίσαμε στη πόλη και πήραμε ένα άλλο dolmus με κατευθυνση το Kayakoy (ελληνικά Καρμιλασσός), ένα χωριό φάντασμα εγκαταλελειμένο το 1922 απο τους έλληνες κάτοικούς του. (κόκκινο σημείο στο χάρτη)
Είχε απίστευτη ηρεμία εκεί πάνω...
